محمد عالم مهر
قرب ڪري امدا لاشاري سگهڙائپ جي صنف سيکاري ڏٺ پرولي مام موچاري ڏور ڏيڻ جي ڏات ڏياري ڪافي قطع ۽ ڪلام تنهن جي عظمت کي سلام ۽ سگهڙ محمد عالم مهر عروضي شاعريءَ تي به طبع آزمائي ڪئي جنهن ۾ سندس رهبري قاضي مقصود احمد صاحب جن ڪرڻ فرمائي.
پاڻ 1995ع ۾ نئون ديرو ڇڏي اچي وزير آباد تعلقه لکي ضلع شڪارپور ۾ ويٺو. هن فقير هڪ ڪتاب به ڇپرائڻ جي ڪوشش ڪئي پر غربت جي ڪري ڇپرائي نه سگهيو سندس ڪتاب پروف ۽ بٽر جي مرحلي مان نڪري چڪو آهي.
[b]سينگار[/b]
حب گوري گهنا ڪري چار چونڪه چوڌار
ڇلو منڊي ويڙهه وينگس کي ٺهي هٿ پنجو هيڪار
ٻاهيون ٺهن ٻاهن ۾ ۽ نٿ نڪ نروار
سر ٽِڪو ۽ سَري سونهين زيب وڏي جنسار
پٽ پٽيور پائي بدن تي ڳچيءَ هس هار
ته ڪيئي مستان مهريءَ مٿان ٿين سالڪ سيرت دار
اڃان وڌ “عالم” چوي آهن سهڻل جا سينگار
جي يقين نه اچئي يار ته ڏس منهن جو محب “مهر” چئي.
[b]سينگار[/b]
هي ولڙا ڇلڙا وار جني تي ڀونر پيا ڀلجن
سي ڀنڀا ڪيس ڪلهن تي پيا جانب جي جرڪن
جي ڇتا ڇوڙي مٿان موڙي هيڪر هوت هلن
ته زلف سياه پسي پرينءَ جا نانگ پيا نون
اڃان الاهي “عالم” چئي آهن وصفون وريامنَ
هڪ نڪ نزاڪت ناز ڀرئي جو آ نازڪ وچ نيڻن
ٻيو ٻئي عين عجيب جا ٿا ماريو وجهن مرگهن
ڏاڍي راحت روح کي ٿي ڏئي گلزاري گلڙن
پر گلاب کان به گوهر جي وڌ لالي آهي لبن
هلڻ پسي حبيب جو ڪنڌ ڍاريو هيٺ هاٿين
مور به اتان ٽور پرائي پسي هلڻ حبيبن
کڻي قدم ڪريمن، اچي سهن سرها ڪيا
[b]سينگار[/b]
آهي احمد ڄام جي ثنا ڪئي ستار
ڪوڙئين ڪلام الله ۾ قسم کنيا ڪلتار
وليل چئي واحد به وصف ٻڌائي وار
سي چهڪن چاسينگر وڌ چوڻا ڪڪر ڪارو نڀار
سرنگ مٿان سورج جي لڳن گيسو گهنڍي دار
ريڌا رخسار رهبر تي پيا ائين ٿين اظهار
“خَرَّ مُوسيٰ سَعِقَا” جيئن نور ٿيو نروار
تيئن رحمت ڀريا راڻل آهن زلف زريدار
موءِ مينڍا “مهر” چئي موهيو وجهن منٺار
هيئر مٿان حبيب جي ٿا سڀ لکن سينگار
شل وصفون لکندي وينجهار اچي موت “عالم” چئي