گل محمد چنجڻي
پيءُ جو نالو: فقير دريا خان
ذات: چنجڻي
پيدائش: پهرين جنوري 1971ع
تعليم: چار درجا
پيشو: مزدوري
سگهڙائپ جي شروعات: 1990ع
استاد: محمد لقمان کوکر
ڪتاب: گفتا گُل “گل محمد” جا
پتو: ڳوٺ ميان داد چنجڻي لڳ نصيرآباد ضلعو قمبر شهداد ڪوٽ
[b]سينگار ڏهس (وارن تي)[/b]
پَسي مُوءِ محبوب جا نه ڪاريهر کڻن ڪِرِ
ڏسي ڪاڪل ڪلهن تي واسينگن ڪڍيا وَرَ
وارن دل تي وار ڪيا هيڪاندا ته هر هر
زلفن جَي زنجير کان بچي ڇا بَشرَ
قلمن قابو ڪيو ٿيو عاشقن تي ئي اثر
ڇلڙا ڇتڙا ونگ وجهن پيا سامهون سَرا سَرَ
گيسو ڏسي گس تي ڇڏيو پرواز پاليهر
بَمڀا ڀؤنر بدن تي پيا چليو ڏين چَڪرَ
ڏسي ڪمال ڪيسن جو وڃي ڏُنٽي لِڪَي ڏر
سياهه به سوگها ٿِيڙا فيراڪُنَ منجهه فِڪِر
ڦُٺَهَن جِي ڦڙ ڦڙ تي ڪُٺا ڪا شيگر
بس ڪجي ڇا ذِڪِر انهن چَيڙا ڪَن جو “چنجڻي” چئي
[b]سينگار ڏهس (اکين تي سرائڪي)[/b]
اکيان تيڏيان وڌ تير تکيان هِن واهه جو ڪرينديان وار پرين
اعز اِشاري نه اڌ ڪرينديان ڪيئي ڌڙ سِسِي ڪان ڌار پرين
اِسَترگيان دي هن تير وڏي ڪيا سگهڙ ڪري ته شُمار پرين
ڪيفيان دا ڪيا ڪمال ڏسان واهه جوڙي جوڙ جبار پرين
هي عَينان دا انصاف وڏا رُڳا هني ڪُهڻ والي ڪار پرين
ڏک ته اڳي ئي ڏاڍي هن ول ديدان ڏکائي ڌار پرين
ڇَمان انهان شينهن جهڪائي هي هرڻان کاڌي هار پرين
کن برابر خون ڪريندي طرح طرح تقرار پرين
ڪجليان هِنَ ڪيس ڪتي بيٺي مارِن بازار پرين
انهي اک وچ جنهن اک گهتي اُو وَل نه ويندا ٻيهار پرين
سڀ مرضيان دا مختيار پرين اَي ڏَي چاڪ نه ڏي “چنجڻي” آکي