عبداللطيف سولنگي
تخلص: عبد
پيءُ جو نالو: محمد قاسم
ذات؛ سولنگي
ڄمڻ جي تاريخ؛ 3-5-1967ع
تعليم؛ ماسٽر آف آرٽ (M.A) سنڌي
سگهڙائپ جي شروعات؛ 2002ع
ادبي استاد؛ عاجز رحمت الله لاشاري
پيشو؛ صحافت (سرڪاري ملازم)
پتو؛ ڳوٺ ڪوڙي جاڀاڻ لڳ مٺياڻي ضلعو نوشهرو فيروز سنڌ
[b]سينگار بيت[/b]
سهڻل جا سينگار، پرور ڪيا ها پڌرا
حورن کان وڌ حُسن ۾، جانب جلويدار
شمس، قمر کي شُعاع ڏنو، خود پرينءَ جي پيزار
مڪنا، مينڊل، موهجي پيا، ڏسي راڻل جي رفتار
ڪامل اڳيان ڪار ڌو، ويو مستي ڇڏي مزار
اُدگر، آهُو ڇڏايا ڪيئي، ننگ رکي ننگدار
نيف نشانبر تيمر کان وڌ، ڪوئل کان گفتار
ڪنگور به وڃي ڪم ٿي، جڏ مُرڪ ڪري منٺار
موتي ۽ مرجان کان وڌ، لُوءَ لُوءَ هن لڄادار
محشر منجهه مختيار، سار لهندو “سولنگي” چئي