عبدالستار ٽانوري
ڄم جي تاريخ 1947ع
تعليم: اڻ پڙهيل
رهائش: ميان صاحب
سگهڙ پائيءَ ۾ استاد: استاد محمد سيفل ڀٽي کان 1968ع ۾ ڳانو ٻڌايو
صنفون جن ۾ طبع آزمائي ڪئي: لوڪ ادب جون سڀئي صنفون
ايڊريس: ميان صاحب تعلقه خانپور ضلع شڪارپور سنڌ
[b]سينگار[/b]
چهرو چاس چنڊ کان، نه پُڄي گل گُلابُ
ڀالا ڀروون ڀورل جون، ڄڻ مسجد جو محرابُ
زنخ زيب ذقن، ڪيا برهه وارا بيتابُ
ماکيءَ کان مٺو گهڻو، لالڻ جو ته لُعابُ
ترني ختم تجلو ڪري، جي ناميو کولي نقابُ
جلوو پسان جانيءَ جو، ٿيان قرب منجهه ڪبابُ
آهي آس “عبدالستار” چئي، ڏسان خاص خوابُ
ڪندو لالڻ لاجوابُ، هن ٽولي کي به “ٽانوري” چئي
[b]سينگار[/b]
چهرو چاس چنڊ کان ڪڪر ڪيس ڪارا
ڏوڏر ڏريا ڏند ڏسي، ددست سچارا
چيلهه سنهڙي چيتي کان، واهه پرين پيارا
هاٿي هلڻ ڇڏي ڏئي، جي گهمن سائين سارا
برق وڃي بند ٿي، جي مرڪن مان وارا
ڏسي هونٺ هنڊول، ويا ڪري ڪنارا
نڪي هام حسين هڻندا، ڏسي سائين سوڀارا
پسي عين “عبدالستار” چئي، ويا چيل ڇڏي چارا
ڪندا ڀلايون ڀلارا، هن ٽولي سميت “ٽانوري” چئي