رحيم بخش ڏهوٽ
هو سنڌ ۾ ٿيندڙ ڪچهرين تقريبن ۾ شرڪت ڪرڻ کان سواءِ ريڊيي ۽ ٽي ويءَ تي به فن جو مظاهرو ڪندو رهي ٿو، سندس پهريون پروگرام پاڪستان ٽيليويزن تي 1984ع ۾ ٿيو، ان کان پوءِ 1985ع ۾ ريڊيو پاڪستان حيدرآباد تي پنهنجو فن پيش ڪيائين.
هن فن جي تربيت پنهنجي والد صاحب کانسواءِ نالي واري سگهڙ استاد محمد ملوڪ عباسيءَ کان پڻ ورتي. سندس پيءُ ڌڻي بخش ڏهوٽ پنهنجيءَ اوطاق تي ڪچهريون ڪرائيندو آهي، جتي سنڌ جا ڀلوڙ سگهڙ اچي گڏ ٿيندا آهن. انهن ڪچهرين به رحيم بخش جي وڏي تربيت ڪئي. پنهنجيءَ محنت ۽ والد صاحب جي دعائن سان وڏو نالو ڪڍيو اٿائين کيس مڃتا ۾ مختلف ايوارڊ پڻ ملي چڪا آهن، جن جو تفصيل هيٺ ڏجي ٿو؛
(1) تنظيم فڪرو نظر سنڌ پاران پاڪستان جي صدر هٿان شيلڊ 1986ع
(2) پاڪستان ٽيليويزن (پي ٽي وي) ايوارڊ
(3) قلندر شهباز ايوارڊ
(4) استاد محمد ملوڪ عباسي ايوارڊ
(5) سهڻي ميهار ايوارڊ
(6) ٻيڙو فقير ڪنڀار ايوارڊ
رحيم بخش ڏهوٽ جي ڏات مان چونڊ سينگار شاعري ڏجي ٿي.
[b]سينگار[/b]
صورت پاڪ سڄڻ جي، ڪيو ديو مٿان داءُ
مرڪڻ ساڻ محبوب جي، سن سڪي ويو ساءُ
سورج سائين سردار کان، ڪري بادل منجهه بچاءُ
شمس گهڻو ششدر ٿيو، تجلو نه آڻي تاءُ
خُديءَ ساڻ خورشيد تون، اڀري مٿي نه آءُ
لڪوارن عجيب کان، ڏهوٽ ڪري ڏهڪاءُ
سامهون سج سختيءَ سان، روشن ڪري رانڀاءُ
مٿان پاڪ محبوب جي، نه واڪا ڪري واءُ
تون به اهڙي در مٿي آءُ، ته لڳئي رنگ “رحيم بخش” چئي
[b]سينگار جو بيت (تجنيس حرفي)[/b]
هرجا هاڪ حسن جي، ٿي هير هلي هولي
مرڪڻ ساڻ محبوب جي، ڪئي چيهاڙين چولي
دُرّ عَدن دل پاڪ ڪئي، مون جڏي جي جهولي
پر اڃان ديد اتامري، خاص پرين کولي
آهو عين عجيب جي، رمزن دل رولي
رنگا رنگي باغ برنگي، بلبل ٿي وئي ڀولي
چتون مئنا چاند چڪوري، ٻاٻيهن ٻولي
ڏوڏر ڏاڙهون “ڏهوٽ” چوي، گوهر مان گهولي
وس وسيهر ويچارا ٿي، ٿي گنير ويا گولي
ڍرڪي ويئي ڍولي، اها رات به “رحيم بخش” چئي