محمد ايوب جوڻيجو
پاڻ سال 2000ع ۾ شاعريءَ جي شروعات ڪيائين سنڌ سگهڙ لوڪ ادب تنظيم ۽ بزم روح رهاڻ ۾ پنهنجين سمورين توانائين سان بهرو وٺندو رهي ٿو ۽ هن وقت سنڌي ادبي سنگت سان به ٻانهن ٻيلي آهي.
محمد ايوب جوڻيجو سعيد پور ٿيٻا ڊگري ڪاليج، استاد بخاري ڊگري ڪاليج ۽ ڊگري ڪاليج ٺٽي ۾ ڪانٽريڪٽ بنياد تي سالن جا سال ليڪچرار رهيو پر ڪنهن به ڀوتار جو مٿي تي هٿ نه هجڻ سبب مستقل نه ٿي سگهيو، تعليم کاتي مان نيڪاليءَ کان پوءِ سنڌي ادبي بورڊ ۾ هڪ سال لاءِ پروف ريڊري به ڪيائين. موجوده وقت ۾ سنڌ ٽيڪسٽ بُڪ بورڊ ۾ پروف ريڊر طور ڪم ڪري رهيو آهي.
[b]سينگار بيت[/b]
سُهڻن کان وڌ سهڻو آ، محب مٺو منٺار
مٽ نه ڀانيان محبوب جو، ڪو ڪروڙين ڪري سينگار
ماکيون، مصريون مڻين هجن، تنهن کان وڌ گوهر جي گُفتار
مُک مَهتابي، سُونهن سَلالي، زُلف زينتدار
خاوند خلقيو حبيب لاءِ، هي سارو سنسار
حورون، پريون، جِنّ، ملائڪ، گهور وڃن صدبار
هِن ڪامل قُربدار، ڪيا احسان “ايوب” تي.
[b]سينگار بيت[/b]
سُهڻي صورت، زُلف زينت، ڪامل قُربدار
هيڻن حامي، عِلم الهامي، نبين جو سردار
عِلم اعليٰ، خُلق بالا، نوراني نروار
قُرب ڪمال، جوت جمال، هادي آ حقدار
دين جو دلدار، رحمت بڻجي آيو عالم لاءِ “ايوب” چئي.