جناب پير محمد صالح شاھہ صاحب رحمت ﷲ عليہ
ڪيتريون ڪافيون ساڻس منسوب آهن. سندس هڪ ڪافي تہ ڪجهہ سال ساريءَ اپر سنڌ تي ڇانيل رهي، ننڍو وڏو پيو جهونگاريندو هو. ٿلھہ هوس:
”مٺا مارو، ﷲ آڻئي، دلين جا داغ وڃ ڌوئي!“
سنڌ جي ٻين وڏن خاندانن وانگر، پير صاحب مرحوم بہ انگريزن جو وفادار هو. پھرين عالمگير جنگ (1914 - 1918ع) کان پوءِ خلافت تحريڪ شروع ٿي (جنھن جو ذڪر ڪنھن ٻيءَ جاءِ تي ايندو.) ان تحريڪ جي خلاف انگريزن ”امن سڀا“ نالي جماعتون کڙيون ڪرايون. انھن جماعتن جو سڀ کان وڏو گڏيل ميڙ، راڻيپور ۾، پير صاحب مرحوم جي زير سايي ڪرايو ويو، جنھن ۾ ساريءَ سنڌ جا سرڪاري وفادار اچي شامل ٿيا. ان سبب ڪري، خلافتي خيال جي اخبارن ۾ گهڻي وقت تائين پير صاحب تي نڪتہ چيني ٿيندي رهي. پر اهو زمانو ٻيو هو، ڪنھن ٿي اخبارن جي پرواھہ ڪئي؟ انگريز سرڪار ۽ ان جا عملدار راضي رهن، ٻئي ڪنھن جي ڪھڙي ڪاڻ؟ خيرپور جا مير صاحب سندس وڏو خيال رکندا هئا.