تشبيهون، استعارا، ڄڻ تنهنجي در جا بـاندي.
لفظن جا هي شرارا، ڄڻ تنهنجي در جا بـاندي.
هـونـدا گلاب ٽڙيل، تـو بـن بهـار ڪانهي،
سهڻا سڀئـي نـظـارا، ڄـڻ تنهنجي در جا باندي.
واڄٽ ڪري وڄن ٿا، ڪيڏو نه سر ٿو وکري،
هي نينهن جـا نغارا، ڄڻ تنهنجي در جا باندي.
موکيءَ کان وٽ مليل آ، نيڻئون خمار جهلڪي،
هـن دور جـا مـتارا، ڄڻ تنهنجي در جا باندي.
جنهن دل تي تون ٿي سورج، اڀريئن ته ڪانه لهـنديئن،
سارا اِهـي اجارا، ڄڻ تنهنجي در جا بانـدي.
تنهنجـن خواهـشن تـي، ٿـا نـابـري ورائــن،
ڍرنـدڙ اسـان تي ڍارا، ڄـڻ تنهنجـي در جا بـانـدي.
هن لوڪ کي به شابس، منهنجي ئي ڪـڍ لڳل آ،
ڪمزور ۽ سگهارا، ڄڻ تنهنجـي در جا باندي.
تو سان بغاوتن جو سوچيان ته ڪيئن سوچيان،
منهنجا خيال سارا، ڄڻ تنهنجي در جا باندي.
قسمت جي ڳالهه آهي، ڪو وس هلي نه جنهن تي،
“مقـصود” جا ستارا، ڄڻ تنهنجي در جـا باندي.