يــا تـــه ســکــڻـو ڪوئي گهڙو هوندو.
يـا تـه وڄـنـدو ڪـٿـي چــڙو هـونــدو.
ڪـيـئـن رکـي قـربـتـن جـون اميدون،
يـــار جـنـهـن جــو به بــي وڙو هــونـدو.
بــونـد گـهـربـي تــه منهنجي داتـا کـان،
وســيـــو مــون تــي وڏو ڳــڙو هـونــدو.
هــونـئـن تــه آهـي صـفـا ســڌو ماڻهو،
اصــل مُــڙيــل مــئـــو نــڙو هـونـدو(1)!
ٿِـــڙِ نـه ٿـاٻـڙج، مـــان آهـيــان بـيـٺل،
هيئن نه چئجان تـه ڪو کـڙو هوندو.
ڪنهن کي چکبـو ته ذائــقـو لـهــبـو،
زهــر ڪـيـڏو ڀــلا ڪـڙو هــونـــدو؟
چئينس “مقـصود” مان ڇڙو هونـدس،
جــڏهــن مُــهِـــيَــنّ جـو دڙو هونــدو.
(1) هن بند ۾ صنعت تلميح جو استعمال ٿيل آهي. (2) کڙو= مٽيءَ جو جُنب