اجري مک تي جوڀن جون چوٽون(1).
بــنــد ســمـاج ۾ ڏار ۽ ڦـڙڦـوٽــون!
عـشـق! نـيـاز ۽ نـوڙت سـان اُڀـريـــو،
زاريءَ چاهيون يار سنديون جوٽون.
سـونـهـن، سـتـائـڻ تـي هريل چئبي،
اَٽِڪِـي پَـَئِـي پر پو بـه وٺي اوٽون!
قرب اٿـئي قـادر جـي عطئي جيئن،
پــال نه دل ۾ پـيار جي لئه کوٽون.
جـيـون نـاهـي رانـد ڇـڪي ساري،
پنهنجي وس ۾سڀ نه رک ڳوٽون.
آءُ گهڙي پل،واس ڏيڻ جــي ڪر،
اڄ سـڀـان “مقـصود” متان موٽون.
(1)جيئن لوهار، هٿيار ٺپڻ لاءِ ان کي مترڪي جون چوٽون هڻندو آهي، تيئن قدرت، حسن کي جوڀن جون چوٽون هڻي تکو ڪندي آهي.