عجب چهرا، ڀلا خاڪا، لڪـيـرن سان ٿين ظاهر.
مصور پاڻ هونـدو آ، ڪـڏهن سـمجهڻ کان ڪجهه قاصر.
لـڪـيـرون گـهـنڊ بڻجن ٿيون، لڪيرون، مسڪرائن ٿيون،
لـڪـيـرون روپ بــدلائـڻ ۾ ٿـيـنديون هـِن وڏيون ماهر.
ٻڌو آهي، ڏٺـو آهـي، لـڪـيـرن کـي اسـان پِــٽـبـو (1)،
لڪيرون ئـي وڃـي بـچـنـديـون اَٿــَوَ يادن جون بلآخر.
لـڪـيـرون، سـرحـدون آهـن، وڃـن ٿـا پار ئي مٽجي،
لڪيرون ڪنهن جو گس روڪڻ تي آهن هر طرح قادر.
لـڪـيـرون، ڪـاغذن تي داستانن کي رقم ڪن ٿيون،
لڪيرون ٿــي مــڌيــئـڙا ڏيــن ٿـيـون تـرديد جـو تاثر.
لـڪـيـرون، آڱــريـون بـڻـجـي کـڄن ته به خير ئي چئبو،
ڏکـيـون لـڳـنـديـون، جـڏهـن تيرن جيان دل کان ٿين ٻاهر.
لڪيرون، وقـت جـون ڌارائون بـڻبيون مون ڏٺيون آهن،
لڪيرون منهن تي ڇڪجن ٿيون، اسـان جـي عمر جي آهر.
لڪيرون ئـي رهـيـون آهـن، پـنـهنجي قسمت جون ريکائون،
لڪيرن کي ڏني آهي، اســان هـر ڪــار ۾ آڌر.
لڪيرن جـو فـقـيـر(2) آهـي، اٿس ساڳيو اهو رينگهٽ،
اوهان جي عشق ۾ سڏرائي ٿو ”مـقـصـودُ“، جـــو شـاعــر.
(1) (2) هي ٻئي صنعت ضرب المثل جا مثال آهن.