ڪرڻ رشتن جي ناقدري ڪڄا لئه؟
پرين ايڏي به بي دردي ڪڄـا لئه؟
گرم جذبن اڳيان اهڙيءَ طرح چپ!
نوازش سردمـهريءَ جي ڪـڄـا لئه؟
عـمر جي تجربي کان رهـبـري وٺ،
جوانيءَ جي اڃا مستي ڪـڄا لئه؟
حسن دولت اٿئي ۽ ان جي هوندي،
فقيرن وانگي تنگدستـي ڪـڄـا لئـه؟
سـدائين قربتن جو قرض رهـنـدئـي،
منهنجي اڳيان هي بل بستي ڪڄـا لئـه؟
اها “مقصود” کي رهنـدي شـڪـايت،
ته مَـٽُ هوندي وئينءَ مـٽجي ڪڄا لئـه؟(1)
(1) هن مصرع ۾ صنعت شبه اشتقاق جو استعمال ٿيل آهي.