سـٺـن وقتن جون ساريون يادگيريون ياد رکڻيون هن.
بـرن وقـتـن ۾ دلـيـون درد ڀـريـون شـاد رکـڻيون هن.
رويـن کي سـڌو رکـبـو ۽ رجـحـانـن جـي ٽِـڪَ ٻـڌبـي،
سـچيون سوچون محبت منجهه مادرزاد رکڻيون هن.
طـلب پنهنجي جڳهه تي پر رسد ناهي ته ڇا ٿي پيو،
رُٺـل يـارن جـي لـئـه راهـون هـڙئـي آزاد رکـڻيون هن.
محبت ڪهڙي دعويٰ آهي باقي سـرمـديءَ ڌاران!؟
جـيـاپي جـون سـمـوريون حالتون برباد رکڻيون هن.
تڪلف تنهنجي عادت هئي، تڏهن”مقـصود“ لوڙيوسين،
مِلَئِي جي وقت پَئي “هيريل”، اکيون بيداد رکڻيون هـن.