آزاد نظم
اهي اکيون
تنهنجي مُکَ جا اهي نقشا
منهنجي دل گدگدائن ٿا
۽ تنهنجا زلف
ڄڻ آڪاس تي ڪڪرن جيان پکڙيل
عجب منظر پسائن ٿا
قد وقامت، حسين پيڪر جي ڪهڙي ڳالهه ڪريان مان
تنهنجو انداز پنهنجي شاعريءَ ۾ ڪيئن چٽيان مان
گهڻو سوچيندو آهيان مان
پنهنجي منهن مسڪرائيندي
انهن لمحن ۾ تو بابت
جڏهن مان مسئلن ۽ مشڪلن کان ڪجهه فراري ٿي
ٻه ٽي لمحا گذارڻ چاهيندو آهيان.