تــو نـه پـيـتـو مگر خـمـارَ اٿـئـي.
زنـدگـيءَ جـا اهـي ئـي پـارَ اٿـئي.
سونهن، آڪاس جي بلنـدي آ،
عـشـق شـهـبـاز جــي اڏارَ اٿــئي.
يار جيتڻ جو ڏس پڇيـن ويـٺـو،
جـيـت جـو راز صـرف هارَ اٿئي.
چوطرف تون پرين مون کي پسندين،
جـيـڪـڏهن دل اندر نهارَ اٿئي.
من کي ماندو نه ڪر رڳو دلبر،
تنهنجي چوڌر مـنهنجا حصارَ اٿئي.
ساهه جياپي جو ڪونهي محور،
مـنهنجي شعرن مٿان مدارَ اٿئي.