انڌيرن جي اڳيان اجالو ڏبو
جسم جان کي ڪجھه ڪشالو ڏبو
ڪبي سـوچ ســان لوچ بيدار ۽؛
خيالن کي جذبو جوالو ڏبو
اٿوَ ھن وطن جا به ويري گھڻا
طريـقـي سان واتن کي تالو ڏبـو
گھري ٿو جي عظمت جو اھڃاڻ ڪو
موھن جي دڙي جو حوالو ڏبو
متو مول سنڌوءَ جو ڪوئي پڇي
ڀٽائيءَ جو ھٿ ۾ رسالو ڏبو
مٺا ٻول ميٺاج وارا کپن
ھـمـرچــو، گھڙولي، جمالو ڏبو
وطــن کي کپي ٿي رڳو ايڪتا
تـفـرقـي کي ھڪدم اڇالو ڏبو
اھــو سر سـنـڌوءَ جي امانت اَٿَوَ
ضـــرورت پــــوي لامــحـالـو ڏبو
نه گــيدي ٿبو ۽ نه ڀــاڙيـو ٿـبو،
دلــيــرن ۾ “مـقـصـود” نـالـو ڏبـــو.