پـريـم ڇـل آ ۽ ڇـل جـي ڪـايـا پــلــٽ ٿـئــي ٿـــي.
جي هڪڙي صورت وڃـي ٿـي مٽجي ته ٻي لڳي ٿي.
جــي بــاهــه سـاڙي تـه بـرف ڪـهـڙو انـدر ٿـي ٺاري!
سِلُن تي هٿ کي رکي ويهي ڏس ته ڇا ڪري ٿي؟(1)
سَگهيون چڙهن ٿيون، نٻل وڃيو نيستيءَ ۾ پـهچـن،
دمـاغ ســوچــن لـئـه سَــرَ جي ڀونگي؛ ڊهي پـوي ٿي.
هوا جو جهونڪو، سماجَ! ٻوسٽ ختم ڪندو ڪيئـن؟
هـتــي جـيــاپــي لــئــه ڪــائــي اوٿــر وڏي کــپــي ٿــي.
حـيــات پـنـجــاهـهُ سَــٺ ورهه پــو وري وڃــــڻ آ،
ڄـمـارَ اهــڙيءَ ۾ لـسـت ڪهـڙي اچـي سـگـهـي ٿــي!؟
اچــو تــه سـنــڌ ۾ ڪــو وقــت اهــڙو وري بـه آڻـيـون،
غـريـب نـــاري بـــه زيـــــورن سان ســـٿــــي کـــپــــي ٿـــي.
سِـــرَن کـــي هـــي وقـــت جــو سـبـق اڄ پـڙهائي ڇڏيو،
ڪـپـيـا تـه تــاريـخ تــن جــي ڦـٽ تي به مَکَ مکي ٿي.
(1) ڪارخاني ۾ Ice Box ۾ ڄميل برف کي انگريزيءَ ۾ Ice Stone يعني ”برفيلو پٿر، يا برف جو پٿر“ ۽ سنڌيءَ ۾ برف جي سِرَ يا سِلَ چئبو هو. ڇو ته ان جي شڪل سر جهڙي هوندي آهي. هاڻي ته ان جي جڳهه تي به برف جو بلاڪ سڏيو ويندو آهي.