چنڊ جي ساک ڏئي پيار جو اظهـار ڪنـدس.
سعد موقعو آ، اماوس ۾ نه هي ڪار ڪندس.
تو ڪئي آهي جڏهن آڇ مون کي پرچڻ جي،
هر شڪايت کي ڇڏي، ماٺ ۾ ديدار ڪندس.
مان سخنور ته آهيان، منهنجي سخـن جـا جـوهر!
ڪيئن تو بن منهنجي شعرن کي مان شهڪار ڪندس.
خال، خط، ابرو ۽ رخسار جي سـرخـيءَ جـو سُـنـهـن
پيو سڄي عمر تنهنجي سونهـن جـي پـرچـار ڪندس.
تنهنجي فطرت جي تـقـاضـا تـي هـلڻ منهنجو ڪم،
پيار آهي ته تنهنجا رنگ به اختيـار ڪندس.