ڏٺم ڪو چهرو چمڪندڙ، نماءَ اڳڀرو ڪيو.
اکين سان روح کي ڇڪي، ڇهاءَ اڳڀرو ڪيـو.
ڪو روپ لازوال هو، ڪمال هو، ڪمال هو!
سـراب هــو يــا ڇــا به هـو، لـقـاءَ اڳـڀـرو ڪيـو.
مون هٿ اڳيان ڪيو جڏهن، نظر فريب ويو هٽي،
فـراق ڏئـي ويـو تــڙپ، اُلاءَ اڳـڀــرو ڪـيــو.
فـضـا هـراسـجـي وئـي، غزال هـئـي ٽـهـي ڀــڳــي،
پشو پکين کي ڄڻ ته ڪنهن ٺڪاءَ اڳڀرو ڪيو.
لڪائي پنهنجي روشني، ڪئي آ سـج رهـزنـي،
وري به رات چـنـڊ جـي سهـاءَ اڳـڀـرو ڪـيـو.
جڏهن به تنهنجي پنڌ ۾، مون پاڻ کـي ٿڪل ڏٺو،
ته حوصلي کنيون اکيون، چتاءَ اڳـڀـرو ڪـيـو.
ڄمار پـئي وڃـي تـکـي، مگـر وصـل جـو آسـرو،
هـتـي نـه جـي؛ هـتـي سهـي، نيـاءَ اڳـڀـرو ڪيـو.