شاعري

دائرا

ڪتاب ”دائرا“ مٽياريءَ سان تعلق رکندڙ خوبصورت شاعر ۽ محقق قاضي مقصود احمد جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. قاضي مقصود احمد جو نالو سنڌ جي ادبي لڏي لاءِ نئون ڪونهي. پاڻ شاعر ته آهي، پر ان سان گڏ سندس ٻيو وڏو ڪم سنڌ جي تاريخ ۽ نسلن جي حوالي سان ڪيل تحقيق تي مشتمل آهي، جنهن ۾ پاڻ نه رڳو تاريخ کي نئين انداز ۾ سمجهڻ جو ڏس ڏئي ٿو، بلڪه پراڻين روايتن مان نوان نتيجا ڪڍي اصل حقيقتن کي نروار ڪندي به نظر اچي ٿو.
Title Cover of book دائرا

نوري ڄام تماچي

نوري ڄام تماچي

نوري: ڄــار هـــــو منهنجـي مـقـّـدر ۾، ککيون ۽ کارا.
مـنـهـنـجي دنيا رهيا ڪينجهر جا ڪنارا سارا.
****
نوري: مون نه ٿي ڄاتو ته هي پٽ پٽيهر ڇا هـِن،
مـون ته پـوشـاڪ ۾ پـاٻـوڙا ئـي پـاتـا آهـن،
مـون کي هي عيش ڪڏهن راس پيا ئي ناهن،
ڄام ڦيرائي منهنجي ڀاڳ جي هڪدم ڌارا.
ڄـــار هــــــو منهنجـي مـقـّـدر ۾، ککيون ۽ کارا.
مـنـهـنـجي دنيا رهيا ڪينجهر جا ڪنارا سارا.
****
ڄام: مـان سمون ڄام، دعائن سـان ٿيـل سـوڀـارو،
مــنـهـنـجـي اخـلاص ڪيـو آهي مون کي راڄارو،
تـنـهـنـجـي نـوڙت جـي اڳـيـان پـاڻ آهـيان ويـچارو،
نـينهن جا روز نوان مـون تي ٿيـن وســڪارا.
دل جـــي بـسـتـيءَ ۾ رهـيـا تـو کان ســـوا انــڌيــارا،
منهنـجـي جيون ۾ ڪيا تنهنجي اچڻ چمـڪارا.
****
نوري: مـنـهـنـجـو عيبـن سان ڀريل پانڌ اجاريو راجا،
مـون کـي مـحـلن ۾ وٺــي پــاڻ ويـهـاريـو راجـا،
پـٽ راڻــيــن ســان اچـي ساڻ بـيـهـاريـو راجـا،
مـان پـنـهنجو اصل سڃاڻـان ٿي، ڪريان ڪيئـن آرا.
ڄـــار هــــــو منهنجـي مـقـّـدر ۾، ککيون ۽ کارا.
مـنـهـنـجي دنيا رهيا ڪينجهر جا ڪنارا سارا.
****
ڄام: نـيـاز نـوڙت ۾ ٻـڏل يـار جــو ونـهـنـوار وڻـيـو،
راوَ جـي دل کـي سـٻـاجـهـو تـنـهنجو ڪردار وڻيو،
دل جـي دنـيـا جـي مـٿـان تـخـت جـو حـقـدار وڻيو،
اڄ کـان پـوءِ چـئـبـا سـمـان ڪـوڏ تـي هرکڻ وارا.
دل جـــي بـسـتـيءَ ۾ رهـيـا تـو کان ســوا انــڌيــارا،
منهنـجـي جيون ۾ ڪيا تنهنجي اچڻ چمـڪارا.
****
نوري: جيڏيون ڏَسيو ڪو مون کـي ڄام تماچيءَ جهـڙو؟
ڪنهن جو آ ظرف منهنجي محب مجازيءَ جهڙو؟
آهي ڪـو مَـٽّ سـڄـيءَ سـنـڌ ۾ آريءَ جهـڙو؟
جـنـهن مهاڻيءَ جي ڪري پاڻ اُڇـالـيـا ڄـارا.
ڄـــار هــــــو منهنجـي مـقـّـدر ۾، ککيون ۽ کارا.
مـنـهـنـجي دنيا رهيا ڪينجهر جا ڪنارا سارا.
****
ڄام: تـخـت اڄ آهـي، سـڀـاڻـي نه اسان وٽ هوندو،
سـونـهـن مـٽـجـي بـه وئــي؛ پـوءِ به چرچو رهنـدو،
منهنجي لئه هيءُ مهـانگـو ته نه سـودو ٿـيـنـدو،
تـوسـان هـٿ هـٿ ۾ ڏئـي مـحـب ڪـجن ملهارا.
دل جـــي بـسـتـيءَ ۾ رهـيـا تـو کان ســـوا انــڌيــارا،
منهنـجـي جيون ۾ ڪيا تنهنجي اچڻ چمـڪارا.
****
نوري: آئـون نـوري ٿـي سـڏايان، آئـون نـاري آهـيـان،
۽ ڄڀيرن جي جهـڳـن ۾ وڌي چڙهي آهيــان،
ڄـام جي پلئه پـئـي محل ۾ پهتـي آهـيـان،
ڄام مـون لاءِ سـڪندر آهي، مون لئه دارا.
ڄـــار هــــــو منهنجـي مـقـّـدر ۾، ککيون ۽ کارا.
مـنـهـنـجي دنيا رهيا ڪينجهر جا ڪنارا سارا.
****