ڏيـنـهـن جـي هر منظر تـڙپـايو - پو به نه آئين، پو به نه آئين.
رات پـکـيـڙيـو پـنهـنجـو سايـو - پو به نه آئين، پو به نه آئين.
خواب اکين ۾ اڻـنـدي رهـيـس،
رنگ رليءَ ۾ وجـهندي رهيس،
هر هر در ڏي ڏسـنـدي رهيـس،
اوسـيـئـڙي ٿي هـانءُ جـلايـو – پو به نه آئين، پو به نه آئين.
ساجهر هڪڙي ڪار ڪئي ٿي،
ٻـنــپـهـرن ٻي ڪار ڪئي ٿي،
رات وري ٽـي ڪـار ڪئي ٿي،
مون ٿي پـنهنجو وقت کـٽـايو - پو به نه آئين، پو به نه آئين.
منهنجي در جي چانٺ جهلي مان،
ويـٺـي آهـيـان ويـــڳـاڻــن جــان،
مـاڻـهــن جــي آ تــاڙ پــري کـان،
توکي هوندو ڪنهن ته ٻـڌايو- پو به نه آئين، پو به نه آئين.
ســازنــدن جــا ســاز بــه ســـر ۾،
راڳــيــن جـــا آواز بــه ســـر ۾،
داد ڀــريــا انـــداز بـــه ســـر ۾،
نـيـٺ سـڀــن ٿــي راڻــو ڳــايـو - پو به نه آئين، پو به نه آئين.