شاعري

ديوان مفتون (مولانا عبدالغفور ’مفتون‘ ھمايونيءَ جو ڪلام)

ديوان مفتون ۾ مولانا عبدالغفور همايونيءَ جي ولادت، سوانح، خاندان جي احوال، مولانا جي شاگردن، همعصرن، پونيرن ۽ ڪتابن جي احوال سان گڏ سندس شاعري شامل آهي. هي ديوان غزلن جو نہ آهي، پر هن ۾ مولانا مفتون همايونيءَ جون 116 ڪافيون شامل آهن، جيڪي نج سنڌي ٻوليءَ جو اعليٰ نمونو آهن. 

Title Cover of book ديوان مفتون (مولانا عبدالغفور ’مفتون‘ ھمايونيءَ جو ڪلام)

ڪافي (1)

تنھنجي زلف جي بند ڪمند وڌا،
زندان هزارين، مان نہ رڳو،
تنھنجي شاهي دسترخوان مٿي،
مھمان هزارين، مان نہ رڳو،

ڪيئي گهايل تنھنجي گَهور سندا،
مخمور غفور سُرور سندا،
تنھنجي نور ظھور حضور سندا،
نگران هزارين، مان نہ رڳو.
ڪيئي ابرو تيغ شھيد ڪيا،
ڪيئي ناز مزيد مريد ڪيا،
ريءَ ناڻي ديد خريد ڪيا،
قربان هزارين مان رڳو.

تنھنجي جلوي جمال جي عشوه گِري،
ڪيا ملڪ مطيع وسيع وري،
ڇا جن ملائڪ حُور و پري،
حيران هزارين، مان نہ رڳو.
ڪيئي نوڪر چاڪر جمع اڪبر،

ڪيئي خادم آهن خاقان نوڪر،
سوين در تنھنجي تي دارا سڪندر،
دربان هزارين، مان نہ رڳو.


ماھہ لقا محبوب مٺا،
تنھنجي ناز ادا تان جان فدا،
ٿيا دامنگير امير گدا،
سلطان هزارين مان نہ رڳو.

دلبر پيارا ڪر نُور نظر،
تون تہ سرور عالم جن و بشر،
تو تان قربان تارا شمس وقمر،
”مفتون“ هزارين، مان نہ رڳو.
*