ڪافي (9)
سڄڻ آڻي ٿيو ساڻي.
ڪرشمن جو ڪُھن ڪاتيون،
ويون وسري ٻوين لاتيون،
جڪيو ڪزگن وڏو مارو،
لُڏي ويو بلخ بخارو،
چکي چشمن سنديون چوڪان،
هنجون هارين جئن ماڪان،
کنڀائن بن سندو ڀالو،
ڌڏي ويو روم بنگالو،
چوي ”مفتون“ اٿو سائين،
مھر جو دست ڌرجائين،
آيو چوگان ۾ چاتيون،
ڪندو هينئڙي کي حيراني.
ڪنبي ويو تخت هزارو،
ڏکيو ايران توراني.
ڪرن دلڙيون سوين ڪوڪان،
ڏڪن ڦرڪن جهرن جاني.
هلي ويو قيل مقالو،
پڇم پورب پريشاني.
بندي تي بخش ڪجائين،
دليون جانيون آهيان ٻانھي.
*