ڪافي (111)
در دوست دلبر دي.
ننڊ نہ آوي ٻھڻ نہ ڀاوي،
ڪا جا لڳڙي لنوَ لغار ڙي.
در تيڏي تي کڙدي کڙدي،
تون تہ لڙدي رين گذار ڙي.
ويک تيڏا ڳل دلڙي کِلدي،
جيوين کليا باغ بھار ڙي.
منھن تيڏي وچ رين ذلف دي،
ڄڻ چاند کليا چوڌار ڙي.
مُنھن تيڏي دي سھڻل سائين،
وچ ڳل اسانڏي ڳار ڙي.
”مفتون“ سير سڄڻ تون دَمدم،
جِند جان گهوليندا وار ڙي.
*