ڪافي (109)
تار زلف خم خم،
ير دلڙي ريھي.
دلڙي اسنڏي ني وو،
جانب جاني وو،
دردن ڪيتي ڌم ڌم.
سونھن سڄڻ دي وو،
بيشڪ ڪيتا وو،
عقل اسانڏا گُم گُم،
عشق دي ٻاجهون ني وو،
يار اسانون وو،
ڪوئي نھين غم غم.
”مفتون“ ازلئون ني وو،
بار اسانون وو،
جام پيتا جَم جَم.
*
ديوان مفتون ۾ مولانا عبدالغفور همايونيءَ جي ولادت، سوانح، خاندان جي احوال، مولانا جي شاگردن، همعصرن، پونيرن ۽ ڪتابن جي احوال سان گڏ سندس شاعري شامل آهي. هي ديوان غزلن جو نہ آهي، پر هن ۾ مولانا مفتون همايونيءَ جون 116 ڪافيون شامل آهن، جيڪي نج سنڌي ٻوليءَ جو اعليٰ نمونو آهن.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو