ڪافي (7)
آءٌ وڃي کلِندس شال کرن ۾.
محبت مست مارن جي مَن ۾،
اُڻتڻ سانگيئڙن جي تن ۾،
وڌڙم اور اڪير.
ڪڪر ڪڪوريان بجليون ڀڙڪيون،
بوندان بھاري آيون ڪڙڪيون،
اُٺڙا مينھن ملھير.
جهوڙان جھڙن ٻڌيون جنساريون،
رڻن پٽن تي ٿيون گلزاريون،
سبزن لاتي سفير.
گاجون گوڙ ڏين گجڪارا،
کوڻيون کيج ڪرن چمڪارا،
اڀرن سهسين سير.
جهنگ جهرن ۾ پاڻي پيلان،
ڇَران ڏين ٿيون روز جون ريلان،
کوَ ڀري ٿم کير.
ڪرڙ ڪنڊيرا سڱر سنواريا،
بَرپٽن تي ڦوڳ ڦلاريان،
نڪتا گاھہ ڳنڍير.
محب موچارا سيد سچارا،
”مفتون“ جو تون مھر منجهارا،
ساٿ لنگهائج سير.
*