ڪافي (41)
ڪاھہ ڪري ڪٺمال ٿي ڪڙڪا،
ايندي ويندي ڏيون دڙڪا،
گهڻگهڻ گهڻڪن گهنهگرو گبارا،
سِر عشاقن ڪرن ڌارا،
ڇيريون ڇلڪ ڏيون ٿيون ڇلڪا،
منڊيون منڊ پڙهن ٿيون ملڪا،
”مفتون“ آکي محبت آئي،
محب اسان سان ڪر ڀلائي،
بُندڙا ڀڙڪ ڏيون ٿا ڀڙڪا،
پرت پياري ساڻ پئي پئي.
پاڻ ڪرن ٿا پنڌڙا پسارا،
وائي تنن جي وَئي وَئي.
باهيون ڀرڪ ڏيونٿيون ڀرڪا،
قيد ڪيا تن ڪئي ڪئي.
يار اوهان ري ءَ وائي وڃائي،
لنَو لڏڻ تنھنجي لئي لئي.
*