ڪافي (36)
مولا مون کي ملڪ ڪيچن جي.
وڇڙي ڏينھن ني وو ٿيڙا ميان لا، پنهل ڏي پھچائي،
سچا سگهڙو ساٿ سڄڻ جي.
ماندي آهيان محبن لئي ميان لا، روحن ۾ نہ رلائي،
پوان وڃي در ڌڻين جي.
گهوري گهوري وو وڃان ني ميان لا، جندڙي جان سڀائي،
مٿئون ذات جتن جي،
آيا سور ني وو سامھان ميان لا، مون کي لَڪ لنگهائي،
رکندين ڏنھن ڏکن جي.
موڳو ڪيڙو ني وو وڇوڙي ميان لا، ڇوريءَ کي م ڇٽائي،
سيد سھڻا پنڌ پٽن جي.
”مفتون“ چوي ني وو مھر مون ميان لا، راحم رب رسائي،
مون کي پار پرين جي.
*