ڪافي (105)
ماهي ميڏي سئيان سئيان،
ڪول اسانڏي آڪر ٻيٺا،
مالڪ تخت هزار،
در تهيندي پيئان پيئان.
نيڻ سڄن دي بازان وانگر،
چڙهيا شوق شڪار،
لنوَ تھين دي لئيان لئيان.
يار اسانون ٻھڻ نہ ڏيندي،
طلب تيڏي تڪرار،
آنِ ڪريندي ٿئيان ٿئيان.
رات انڌاري موج بحر دي،
وڃ ڍونڍيسان پار،
ڪنگو سر لئيان لئيان.
”مفتون“ آکي ماهي ميڏا،
درسن سانون ڏيکار،
پوءِ جڳت وچ جئيان جئيان.
*