ڪافي (57)
آءَ ڪينءَڪيان هت کيج خوشيون.
يار ٻاروچل ٻاجهہ ڪندو مون،
برھہ ڀڳو ٿم بت ڙي جيڏيون!
ڪينءَڇڏينديس سور سڄڻ جو،
مول نہ ڏيو مون کي مت ڙي جيڏيون!
ڏينھن لنگهن مون ڏک ڏوريندي،
راتيون روئندي رت ڙي جيڏيون!
”مفتون“ آکي عشق عجيبن،
شال مون نيندس هت ڙي جيڏيون!
*