ڪافي (71)
سُندر لائي سينڌ چٽائي،
سرخي لائي چپن جي،
ڪنگڻ پائي ٻانھن لڏائي،
پرين اسان کي پاڻ پسايو،
ڏسي هار سينگار سڄڻ جو،
اسان تو شل گڏ هونداسي،
يار ”مفتون“ کؤن منجهہ اندرجي،
قابو ڪيئي جنِد.
شڪي ڪيائين کنڊ.
ڪيري وڌائين چنڊ.
منھنؤن لاهي گهنڊ.
ويئي وسري ننڊ.
ورھہ وچان ڪري ننڊ،
مور نہ رک تون کُنڊ.
*