ڪافي (88)
پوءِ نہ لڌڙءِ سنڀارون.
صدقي ڪيان مان سر تنھنجي تؤن وو،
باغ بنگلا محل ماڙيون.
زور زبر سان خون ڪرن ٿيون وو،
ڀروان سڄڻ تنھنجيون جاڙيون.
منھنجي اميد تہ آهي اهائي وو،
توکي ڏسان پئي ڏهاڙيون.
”مفتون“ آهي تو لئي ماندو وو،
ڏيس اچي دلداريون.
*
ديوان مفتون ۾ مولانا عبدالغفور همايونيءَ جي ولادت، سوانح، خاندان جي احوال، مولانا جي شاگردن، همعصرن، پونيرن ۽ ڪتابن جي احوال سان گڏ سندس شاعري شامل آهي. هي ديوان غزلن جو نہ آهي، پر هن ۾ مولانا مفتون همايونيءَ جون 116 ڪافيون شامل آهن، جيڪي نج سنڌي ٻوليءَ جو اعليٰ نمونو آهن.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو