ڪافي (58)
ساھہ سڄڻ کي سنڀاري.
محبت تنھنجي محب موچارا، ڳل ڳچيءَ جي مون پاتي،
سون جان ساري سنواري.
دوست در آ يار يگانو، هنيون لھي ٿو حياتي،
سونھن جڏهن ٿو سينگاري.
اصل لاڪون منھنجي اندر ۾، عشق آهي اثباتي،
هنيون هنجون ٿو هاري.
منھنجي اڱڻ ۾ ساجهر آئي- تو جو پاتي يار جهاتي،
صبر وٺي وئين تون ساري.
”مفتون“ محب تنھنجي ملڻ لئي، سنجهہ صبح پرڀاتي،
ڪانگ ويٺو ٿو اُڏاري.
*