ڪافي (8)
چشمن سان اڪ وڌءِ چپ چپُاتي.
محب ملڻ لئي آهيان مستانو،
دلبر ڏسڻ لئي آهيان ديوانو،
لنوَ لنوَ ۾ لالڻ لنو جو ڪا لاتي.
شب روز تنھنجون ڏسان ٿي مان راهان،
دلبر ڪيان ٿي درد مان دانھان،
جنھن ڏينھن مون سونھن تنھنجي سڃاتي.
نالي الھہ جي اچ تون اسان ڏي،
ڪن گوش منھنجو گهڻيرو توهان ڏي،
عشق اندر ۾ اٿم اثباتي.
دوست دلبر لئہ ڊوڙان ڊُڪان ٿي،
پرين پسڻ لئي صاحب سِڪان ٿي،
ٻي ڪل ڪمن کون دلڙي جو چاتي.
دمدم توهان لئہ گهران ٿي دعايون،
ڪرڪي ڪوهيارل ورڻ جون وايون،
تو بن گذاريان ڪئن مان حياتي.
مون کي نھوڙيو آھہ ناز نيڻن جي،
مون کي آ موهيو سوز سڄڻ جي،
رڳ رڳ ۾ رانول هنئي ٿم رواتي.
”مفتون“ چوي ٿو دلڙي اسان جي،
ويندي ويچاري ني واٽ ڪنھن جي،
ڦندن تنھنجن ۾ آڻي جو ڦاٿي.
*