ڪافي (63)
جسم تنھنجي چاڪ چوريم چاڪ تي،
ريءَ طلب تنھنجي نہ مون کي تانڙي.
عشقن جي اَلنبن جلايم جان کي،
ناز نيڻن جو ڪٺو ٿم ڪاتڙي.
بت اسان جو ٿيڙو باغ ني،
تو پرين پاتي اسان ڏي جهاتڙي.
برھہ جي پيڙن ڇڏيو ٿم ڪينڪي،
ڪا لڏڻ توريءَ نہ ناتڙي.
ڪانہ ٿي ”مفتون“ کي سھڻل سدا،
تو بنان وائي وچولي واتري.
*