ڪافي (21)
ماري ملڪ دلين جو ويران ڪيو.
ماري ڪان ڪمان کينون تہ وتن،
وڃي بر ۾ تير تکا تہ هڻن،
چانگا هرڻ جو شڪار ڪيو تہ اچن،
مون کي قتل تہ ابرو ڪمان ڪيو.
منهجي يار جي حسن جي فوج چڙهي،
منھنجي منھن ۾ آيو تنھن ساڻ لڙي،
ڪاري ڪٻري پئي آهي سڀ ڦڙهي،
انھيءَ فوج وڏو نقصان ڪيو.
ڪُن عشق سندس هن تار ميان،
پھريان مرڻ ڪجهہ اختيار ميان،
پوءِ پير وجهو انھيءَ پار ميان،
متان پوءِ اتي ارمان ڪيو.
اڄ يار سڄڻ سينگار ڪيا،
ڇوڙي دام زلف جا تيار ڪيا،
ميندي مشڪ مساڳ نگار ڪيا،
اچي جان جُثو قربان ڪيو.
سڪندي سال ٿيا هن يار مون کي،
تولئي ڏک ڪٽيندي دلدار مون کي،
تنھنجو عشق آهي اظھار مون کي،
اچي ”مفتون“ مٿي احسان ڪيو.