ڪافي (56)
اَڻ الاهي تون انھن کي.
رات انڌاري ني وو پنڌ پٽن جا،
ڪين لڀي ان پاڻي-
سور سليان ٿي سڄڻ کي.
آءُ تہ پورهيت وي پار پرين جي وو،
آءُ تہ آهيان عيبن هاڻي-
ننگ منھنجو ٿي ڌڻين تي.
من مستانو وو منھنجو ٿيڙو ميان،
سونھن سڄڻ جي سڃاڻي-
ڳولي لڌو اٿم پرين کي.
”مفتون“ آکي ني وو يار پيارا،
سڪ تنھنجي ٿم سيباڻي-
شال ڪٽيندين غمن کي.
*