ڪافي (65)
آئون تہ ڪوٽ ڇڏيندس ڪاڪ جا.
ڇا ڪندا ريءَ مينڌري لا ميان،
هن مٽيءَجا مال ڙي.
ڏُک ڏئي ويو ڏاج ۾ ميان،
جان جگر ۾ جال ڙي.
هن سڪيل کي سڪ ۾ ميان،
سال لنگهيا هن سال ڙي.
مھر منجهائون مينڌرو ميان،
پاڻ ڀلائيندم ڀال ڙي.
”مفتون“ تو ريءَ يار پيارل ميان،
مست گهمي ٿو متوال ڙي.
*