ڪافي (28)
جنھن نينھڙو لايو زور سان.
نازن تنھنجن واه جو ڪيڙي،
دل اسان جي ديواني،
ريھي ريھي ڏاڍڙي اَور سان.
دوست جو درسن اڄ ڏٺوسين،
سير ٿيو سلطاني،
جڏهن ٿياسين مقابل مور سان.
بوندان برھہ جون آڻي مالڪ،
ابر جئين آسماني،
تئين سو لٿيون گهنگهور سان.
”مفتون“ آکي مولا ميلي،
يار سچو سبحاني،
ڏسي نيڻ ڀريا نت نور سان.
*