ڪافي (19)
ڪيو ٿي يار قرباني.
ساھہ سڪي تو لئي سائين،
مھر مون تي تون ڪجائين،
دوست آئين منھنجي ويڙهي،
روح نيو ئي يار ريڙهي،
دل سڄڻ توکي ساري،
محب وڌءِ مون کي ماري،
”مفتون“ آهي مدامي،
تنھنجي مڃي اٿس غلامي،
واڳ اسان ڏي ورائين،
آءُ تہ آهيان ٻڌي ٻانھي.
جيءُ کسيوئي ريءَ جهيڙي،
بُت منھنجو ڪيو بيراني،
ڪو نہ گهڙي دم وساري،
هنِيون ڪييءِ حيراني.
در تنھنجي جو سلامي،
محب مٺا منھنجا جاني.
*