ڪافي (69)
باند ڪئي ٿئي ناحق باندي.
ويڙھہ وڃڻ جو ڏي تون اشارو،
ٿورڙو مون سو لاءِ....
ڊڄ تون ڌڻيءَ کان عمر سياڻا،
اهڙا ڪرم نہ ڪماءِ....
پنھنجي پکن ڪاڻ پير ٿي سويان،
ڪاڻ نہ ڪوٺن آءِ...
ملڪ مارن جي مينھن اُٺا ٿي،
گاهن گل ڪياءِ...
هن تہ نڌر سان سرندي وارا،
سينو ڪينڪي ساءِ...
”مفتون“ آکي محب موچارا،
واڳ اسان ڏي وَراءِ...
*