شاعري

ديوان مفتون (مولانا عبدالغفور ’مفتون‘ ھمايونيءَ جو ڪلام)

ديوان مفتون ۾ مولانا عبدالغفور همايونيءَ جي ولادت، سوانح، خاندان جي احوال، مولانا جي شاگردن، همعصرن، پونيرن ۽ ڪتابن جي احوال سان گڏ سندس شاعري شامل آهي. هي ديوان غزلن جو نہ آهي، پر هن ۾ مولانا مفتون همايونيءَ جون 116 ڪافيون شامل آهن، جيڪي نج سنڌي ٻوليءَ جو اعليٰ نمونو آهن. 

Title Cover of book ديوان مفتون (مولانا عبدالغفور ’مفتون‘ ھمايونيءَ جو ڪلام)

ڪافي (44)

ويٺي نھاريان واٽ وو،
مسڪين سانگين ڏي.
ڪڪر ڪارا پارون اُترجي، ساڻ حڪومت پاڪ پرور جي،
آياڪري ڪڙڪاٽ.
وڏڦڙي ڪيا ڏاڍا وسڪا، ڦڙيءَ ڦڙيءَ تي ڦھڪون ڦھڪا،
ڇوهون ڇٽي پئي ڇاٽ.
ميئ ميڪائيل جو امر جو ٿيڙو، جنھن جھڙن کي ڪٺو جو ڪيڙو،
لسي لئي ڪِري لاٽ.
کنڀيون خوب کليون ٿي پٽن تي، نڪتيون سبزيون صاف ڀٽن تي،
گاهن ڪيڙا گهاٽ.
مھريون تنھنجون موت ٿي ڄاڻان، ميڍا تنھنجا مول نہ مليندس،
ڀلا ڀايان ٻاٽ.
پت پٽيھر ڪين پھريندس، تيل ڦليل لڱين نہ مليندس،
وڃي مليندس ماٽ.
دلڙي منھنجي ويٺي ساري، مٺڙا مارو روز پڪاري،
ڀريون ڳوڙهن ڳاٽ.
”مفتون“ جن لئي ڦاران وجهايم، پير ڀري هت پاڻھي آيم،
سرها ٿيڙم ساٺ.
*