ڪافي (98)
اهو صورت دا سردار وو،
جنھن چوٽ چکائي،
ويت آپ لِڪائي.
سيان جوڳي جادو جوڪيتا،
مار اسانون قابو ڪيتا،
ساھہ ميڏي دا سينگار وو،
ويندا روح ريجهائي.
ڪوئي بھانا دل وچ جوڙيس،
واڳ سيالان ڏنھن جو موڙيس،
جوڙيس تخت هزار وو،
ڪيتس شھر گدائي.
سر جوڳي تؤن اولان گهولان،
ڳالھہ انھين دي ٻيٺي ٻولان،
ڏينھان راتيان پچار وو،
سھڻل دي هي سدائي.
ماهي مينون رب ملائيسي،
آس اندر دي شال پڄائيسي،
ٿيسان مين باغ بھار وو،
مولا آس پڄائي.
طعني تنڪي سر تي سھسان،
وڃ رانجهن ڪون ڳول لهسان،
درسن ڏيک ديدار وو،
ولسان چاڪ ڇٽائي.
”مفتون“ تيڏا ڦري فراقي،
تيڏي ملڻ دا هي مشتاقي،
روئندا زارون زار وو،
وتي لاس لڳائي.
*