ڪافي (78)
منھنجي روز ازل کؤن.
لائق لَڪ لنگهي ويا،
دکن ٿا تہ قلوب ۾،
پاهڻ پير پِٿون ڪيا،
ورندس ڪينڪي واٽ تؤن،
ڏسندس شال اکين سان،
”مفتون“ کي سدا محب ڪي،
ساٿ کڻي ۾ صبوح.
درد سنديرا دونھن.
سور وڃايم سونھن.
رڻ ڏسي ڪي روھہ.
ڪيچ سنديرا ڪوھہ.
ريجهہ آهي منجهہ روح.
*