ڪمپوزر پاران
[b]شاھنواز ٽالپر
[/b]ڪمپوزر
سنڌ سلامت ڪتاب گھر
sntalpur@gmail.com
شاعري
باغي آ عشق منھنجو
علي پور جي مدرسي ۾ محمد قرآن مجيد حفظ ڪيو، ۽ حافظ محمد جي نالي سان سڏجڻ لڳو. ان کان پوءِ واپس ڳوٺ ويو جتي مجازي عشق جي وَرَ چڙھي ويو ۽ شاعريءَ جو آغاز ڪيائين. اچانڪ سندس طبيعت خراب ٿي پيئي، گھڻي علاج ۽ دُعائن کان پوءِ سندس طبيعت ۾ سڌارو آيو. مجازي عشق کان ٿڙي معرفت جي منزل ڏانھن راغب ٿيو، جنھن رڱي ريٽو ڪيس ۽ حقيقيءَ جي منزل ماڻيائين. سندس قلب تان ڪٽ لھي صاف ٿيو. حافظ صاحب، غاصبن، غدارن، بي ضميرن، جابرن، ظالمن، بخيلن، بزدلن، منافقن، لوڀين ۽ لالچين تي پنھنجي شاعريءَ ۾ لعنت ۽ ملامت ڪئي آھي.
- 4.5/5.0
- 14265
- 3708
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- حافظ نظاماڻي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ڪتاب بابت
- ڪمپوزر پاران
- سنڌ سلامت پاران
- مھاڳ: محمد عالم نظاماڻي
- لاڙ جو لعل : مولوي حافظ محمد رمضان مھيري
- ڪجھه آئون به چوان : عبدالرزاق مھيري
- حافظ نظاماڻي لاڙ جو سچل : عزادار حُسين خواجه
- جاکوڙي جوان : منصور منظور نظاماڻي
- ڏات نه پُڇي ذات : پروفيسر خادم حسين کوسو
- سرس سوايو : ايم. ايم اشھدالله جڳسي
- مُرتب پاران (دفعو پھريون) : عبدالجبار ”قاسم“ نظاماڻي
- مرتب پاران (ٻيو دفعون) : عبدالجبار ”قاسم“ نظاماڻي
- مناجات
- جي مالڪ کي سُڃاتو ٿَئي، ته پوءِ محتاجي ڇَا جِي آ
- سڀئي وَسَ سائين جي آھي سدا
- اي يار مون تي قياس ڪر
- ڪجھه نه ڪجھه، مون تي، وري تو، قياس ڪر
- تُون پنھنجو ننگ سُڃاڻ پرين
- نعت
- جڏھن آيو نبي مُنھنجو، تڏھن ٻيا نَنگ بَدلجي ويا
- بخشيم توکي ڀلا، بھشتي ڌَڻِي، اوري ته اَچ
- ساري حُسن جو تون سردار آھين
- محمد جي صدقي ميٽي ڇَڏ مَدايُون
- سِدرت المنتھى تي جو ھَلي، تَنھن کي نه ٿو سَمجھين
- اونداھي ۾ ڏِس تون، انڌو ڪونه ڏِسي ٿو يار ڏيئو
- خدا لڳ ۽ خدا ڪارڻ، مدد ڪَج مصطفى منھنجي
- حافظ جي حُج
- رضوان مون کي روڪيو، دوزخ جي در مٿي آ
- منھنجي نظر جي سامھون واھ جا نظارا نڪتا
- منھنجي حال مٿي حيوان رُنا
- آھين حرم تون پاڻ حبيب
- برھ باڳ منھنجا اَچي ڪِيئا ڀَلا
- خلق سڄي آ خوديءَ ۾ ڦاٿل، بي خود ھِڪڙو آئون بَنيس
- منھنجي جسم جي ڏِس جَھلڪ
- مٿي آ عشق جي منزل
- جتي انصاف پورو آ، اتي ايمان آندو اٿم
- خالي ھٿن سان آئون، ھَٿيار تُنھنجي ھٿ ۾
- تون خدا تُنھنجي خدائي، آئون خلقيل خاڪ مان
- آھيان آڪاش جو مالڪ ڌِڪا ڌرتي تي پيو کايان،
- عجب تُنھنجي دَرَ جي، عنايت ڏِٺي مُون
- نينھن ڪَيَس ناچاڪ اَديون
- برھُ جي زرھ پائي، ھر وار کي سَٺوسين
- پاڻ جنھن شَيءِ جا ھِتي گھورا آھيون
- ڪنھن کي ڏَمرُ ڏيکارين، ڪنھن کي سَبَقُ سيکارين
- اسين پنھنجي بيھڪ تي ڏِسُ، آھِيون بيٺا اڃان تائين
- جِتي رات آھي اتي ڏينھن بَه ايندو
- اسين عشق وار عقل ڪونه ڄاڻو
- نَڪو مَلڪ آھيان، نڪو آھيان ماڻھو
- خبر نه آھي ته ھيڏي خلق ۾، منھنجو خدا ڪھڙو
- اٿم ذات ظاھر، مگر آھيان مخفي
- ڀُنگ وٺڻ لئه ڪَئِي تو بازي
- خاڪ جي چَپٽي کڻي، پَنھنجي خدائي تو ڪَئي
- خُون جو ھڪ خاص قطرو، ٿِئي ڪِريو جڏھن خاڪ تي
- رُوئاڙي ھٿن سان، ڪرين رُعب مون تي
- سچ پچ ته ھن سنسار ۾، مُنھنجي صدا ٻُڌجي نه ٿي
- جنت جي تقاضا آھي مگر، دوزخ جي شڪايت ڪير ڪري
- صوفي ازم
- اڃان بِسمل جي ڀر ۾ ڪو ڏٺم، بي داد بيٺو آ
- دوزخ بھشت جي دام کان، ڀڄبو مُلن جي مام کان
- ڪيو عشق اِھو احسان سَڄڻ
- مٿي عرش کان آ محبت جي منزل
- ھر مذھب ۾ تُنھنجو ھُل
- الفت جو آھي آدم، سينگار ٿيو صدين کان
- باغي آ عشق منھنجو، تنھنجي ئي باب کان
- تنھنجي قدم ھيٺان شل روز ڪُسون
- مُنھنجي وجود ۾ روز وَسين
- مُنھنجي نينھن ڪَئي ننڊ آھي حَرام
- منظور تُنھنجو نُور، ھو آدم جي آڙ ۾
- مُنھنجي زرھ پرين، توکان زور آھي
- شايد شراب خاني ۾، اڄ ڪو امام آھي
- اڳي جنت کسي ھاڻي جيئڻ جو حق به ٿو کَسجي
- بوتل شرابُ جي، ھيءَ مون لاءِ بُري ته ڪانھي
- مُنھنجو شرابُ نئون آ، تُنھنجي شرع پراڻِي
- ڪو آ رحمان جي پاسي، ڪو آ ڀڳوان جي پاسي
- سماج / معاشرو
- زندگي پاڻي به آ ۽ زندگي ٻيڙي به آ
- صداقت کي سرو کائي ويو آ
- مردار تقاضا کي مڃڻ مون نه سِکيو آ
- پراڻي جاءِ کان پري نئين حرم کي سجدو آ
- اسان کي کپي ٿو ادب ۽ حيا
- وقت جي ويڙھاند کي سمجھي سَگھون ٿا
- ڪمزور بدن کي آ سھاري جي ضرورت
- ادب ۽ حَيا جو نالو جِتي ھُوندو اتي ھُوندس
- وَاھ جمھوريت تُنھنجا جُڃَ
- مُنھنجي جاکوڙ کي جو ٿو سمجھي جَبرُ
- جنھن نه سُڃاتو قد بُت منھنجو سو ڇا سمجھي منھنجو قول
- نه ڪو خاص آھيان نڪو عام آھيان
- آئون بچپن کان بي چَين آھيان
- پرائي جُتي ۾ اسين پير پايون اھڙا ڪونه آھيون
- ڦِريا به ناھيون ڦُريا به ناھيون
- اسان کي راھ ۾ جيڏيون رُڪاوٽون آھن
- تون بي ضمير آھين تڏھن امير آھين
- نتيجو ڇا به نڪري پر اسين انسان ٿينداسون
- ايڏو به سستو ناھيان، جو تون وٺي سگھين
- نڪو شھر وارن سان ھوندي شڪايت، نڪو ڳوٺ وارن سان ڳالھيون ڪبيون
- اچو گَپ منجھان نڪري سنئون سُبتو ڪو گس ڳوليون
- غريبن جا غمخوار جيڪي سڏائين
- ھُجن نانگ ڪارا ته مرليون کڻون، ڪي، ھتي رڳو ڳوھون پيون ڦوڪون ڏين
- اسين به جي حرام کي حلال چئون وَڻِي پئون
- ڪُتي ٻلي جو زخمي ناھيان
- ڪٿي باٿ رومن کي برقعو پيل آ، ڪٿي ڇو اگھاڙو بدن آھي ڪنوارو
- جنت جو آھيان شھزادو
- نه ڪو پنھنجي مرضي سان پيدا ٿياسين، نه ڪو پنھنجي مرضيءَ سان ئي يار مربو
- ھتي ڏينھن سارو جي سجدا ڏيان ٿو ته مانيءَ جو مُلھه ڏَسُ مون کي ڪير ڏيندو
- وڏو جِتي ڪو واڪ لڳي ٿو
- اسين نه ڪنھن جي اچر پچر ۾ ازل کان آھيون اڌورا ماڻھو
- سوچ جي ڪنھن سفر ۾ مون کي ساٿ ڏيو
- ڦٽڻ تي لوڻ ٻُرڪڻ جي فضيلت پيا سکن ماڻھو
- جتي اسان لئه جھان سارو حجاب وانگي ھجي ته پوءِ
- وڏيري جي در تي وڃڻ آ گناھ
- وڪوڙي پيٽ جو واڳون، وٺي ويو وير ۾ آھي
- شھيد ٿي ويو سڳورو سرمد، اڃان به ساڳيون سماج آھي
- سَاڳي لاٽون سَاڳي ڏور، ساڳيو ڦِيرَڻ وارو آھي
- اسين ھن دنيا جي حقيقت ڏسي
- اڃان ڪنھن ڪنھن راتين ۾ روزي کُلي ٿي
- ويئو نانگ آھي نِڪري، لِيڪو پيو يار ڪُٽجي
- رُسڻ واري کي جھل ڪانھي ملڻ واري کي جھل ڪانھي
- نه اِيندن جي آڏو نه وِيندن جي پويان
- ڪنھينَ وٽ گوڏ ڪانھي ڪا، ڪِنھين لئه روز نَئين گاڏي
- آھيان ڏينھن جو آئون ڏاڍو سڀن کان، آھي رات مون لاءِ ٿي رُڪ جھڙي
- ڪير زماني کي ٿو جَھلي
- واقعاتي
- ڀٽائيءَ جا ڀاتي ھتي بُک ماري، ھي ڀوتار خوني بھاري گھُرن پيا
- اھو ٻار پئجي ويو پيٽ ۾
- ھاڻي ٿي ويا پوڙھا آھيون
- ڪاٺ جي پورھئي تي ھي ڪنواريون گھر بنا گذران پيون ڪن
- مُنھنجي دل ۾ درد آ، ان کي نه تو جي دُور ڪِئو
- پڪ اٿم ڪنھن پاپ جي خاطر تو ته وڏيرا وات پَٽيو
- جِتي علم ادب جي کوٽ آھي
- سنڌ / سنڌو درياءُ بابت
- رات جي پيٽ جي اوٽ آئون رکان ڪونه ٿيندو ائين
- اَچ ته اَڄ ايمان کي توري ڇڏيون
- خَبيث جھڙو خراب چَھرو مليو ته ڪھڙو قرار ھوندو
- آدم کان وٺي آذر تائين منھنجو سينو صاف نه ٿيو
- ھي پاڻي آبِ حيات جو اٿئي، ھن سنڌوءَ ۾ منھنجو ساءُ آھي
- جو دادلو درياءَ سَڏبو ھو، اڄ تنھن جو ناھي ڇو ڪو ڌَڻي
- پريس جو رڳو پورائو ٿئي پيو، عمل جو نالو ڪٿي به ڪونھي
- آئون آيو آھيان ساز کڻي ڪو اندر جو آواز کڻي
- داستان
- عمر مِنٿَ تُنھنجي مَڃڻ کان مٿي آ
- ظالم تُنھنجا زوراور ھي ٽوڙيندس زنجير عمر
- سانگيئڙن ۽ جھانگيئڙن سان، ديس وسي دلدارن جو
- سُڻي سومرا ڇڏ نه ھي سَڱ ٿيڻ جو
- سنگھارن جي صفت مُون وٽ سڄو ڏينھن سومرا ھوندي
- طالبو مُلان
- مون زندگيءَ جي موڙ جو ھر ذائقو چکيو آ
- مھند به مسلمان ھُيس ۽ اڄ به مسلمان آھيان
- وڏا وات ڦاڙيو مون سان وڙھڻ اَچِين
- اوھان جو طريقو آھي طالباني
- مجازي عشق
- محبت منھنجي ماني آ محبت منھنجو پاڻي آ
- روش اوھان جي صفا رُکي آ
- تنھنجي منھن ڏسڻ جو گھڻو معاوضو آ
- اسانجي پھچ کان پيارا اوھانجو پيار اڳتي آ
- نقاب ۾ به سرنگون اسين نه ٿا سھي سَگھوُن
- شخصيت
- ھڪ آديسي ھت يار ھُيو
- عورت
- شرميلي ادا جو به شرف تو کي مليو آ
- ھو لُڙڪ ته ڏس لاھياريءَ جا
- نبي ۽ ولي جنھن جا نيپاج آھن
- انسان
- ھتي شمع پتنگ جو شان آھيان
- التجا
- نه مون لئه دوائون نه مون لئه دعائون
- آئون استغفرالله جي عادت تي آھيان
[b]شاھنواز ٽالپر
[/b]ڪمپوزر
سنڌ سلامت ڪتاب گھر
sntalpur@gmail.com