نه ڪو خاص آھيان نڪو عام آھيان
ڪنھن پيڙھيل حياتي جو ھڪ نام آھيان
جلادن جي وچ ۾ الائي ڪِيئن جيئان ٿو
آئون پاڻي جي ھوندي زھر ڏِسُ پيئان ٿو
آھيان ڪات پر آئون ٻڪرو ٿَيان ٿو
اِئين صُبح گُذري اِئين شام آھيان
جواني به ڪا ھت جنازي مثل آ
سھاڳڻ جي نالي ۾ ڪيڏو قتل آ
چنبو موت جو جنھن لئه مھندي رتل آ
انھي محترم ڌيءَ جو ماتام آھيان
بھشت جي ئي نالي ۾ بغداد مون تي
ڪري چور منھنجو پيو فرياد مون تي
اھا آ انھن کان ٿي امداد مون تي
آئون پيڙھين کان جن لئه پڪل طعام آھيان
مٿي آ فرشتن کان جن جي فضيلت
سي منھنجي ڪھڻ جي وٺن ڪيڏي قيمت
آئون ”حافظ“ بنجي چوان ٿو حقيقت
باقي آئون نه رستم نه بِھرام آھيان