ڪنھينَ وٽ گوڏ ڪانھي ڪا، ڪِنھين لئه روز نَئين گاڏي
ٻَنھيءَ جو ساڳيو آ ڏاڏو، ٻنھيءَ جِي ساڳِئي آ ڏاڏاي
اگھاڙين پيرين ٻئي آيا، ھتي ڌرتيءَ جي دامن ۾
وڏي بي واجبي ٿي آ، ورھاست ۽ ورھاڱن ۾
ھلي پيرئين اگھاڙو ڪو، اَچي ڪو پيو اڏامن ۾
ٿئي ڪو پنج دفعا لاڏو نه ٿي ڪا ھڪ دفعو لاڏي
جمھوريت جون به ڪيئن جنسون ھتي جوڙين پيا جابر
نوان ٻج آڻي نسلن جا، ٻيڙو ٻوڙين پيا جابر
بنيادي حق وارن کان ته مُنھن موڙين پيا جابر
اسان جي ليڊرن جي اک، ڪڏھن ڪاڻِي ڪڏھن ٻاڏِي
اوھين جي مڙس ماڻھو ٿيو، ته دشمن کان درياءِ واريون
ائين معذور ٿي ويھندا ته ڪِين ٿا پوءِ ٻچا پاريون
انھيءَ جو آسرو ئي ڪھڙو، ڌُريان ئي جو آھي ڌاريون
اوھين ”حافظ“ جي ھِڪ ٿي پئو، ته ڪانھي ڪا به شئي آڏِي