شاعري

باغي آ عشق منھنجو

علي پور جي مدرسي ۾ محمد قرآن مجيد حفظ ڪيو، ۽ حافظ محمد جي نالي سان سڏجڻ لڳو. ان کان پوءِ واپس ڳوٺ ويو جتي مجازي عشق جي وَرَ چڙھي ويو ۽ شاعريءَ جو آغاز ڪيائين. اچانڪ سندس طبيعت خراب ٿي پيئي، گھڻي علاج ۽ دُعائن کان پوءِ سندس طبيعت ۾ سڌارو آيو. مجازي عشق کان ٿڙي معرفت جي منزل ڏانھن راغب ٿيو، جنھن رڱي ريٽو ڪيس ۽ حقيقيءَ جي منزل ماڻيائين. سندس قلب تان ڪٽ لھي صاف ٿيو. حافظ صاحب، غاصبن، غدارن، بي ضميرن، جابرن، ظالمن، بخيلن، بزدلن، منافقن، لوڀين ۽ لالچين تي پنھنجي شاعريءَ ۾ لعنت ۽ ملامت ڪئي آھي.

Title Cover of book Baghi Aa Ishq Munhinjo

وَاھ جمھوريت تُنھنجا جُڃَ

وَاھ جمھوريت تُنھنجا جُڃَ
مُلڪ سَمورو ٿي ويو سُڃَ

اٽو کنڊ ٻَئِي الله وَٺِي ويو
گيھه ۽ گاسليٽ مَٿي کپي ويو
بصر بٽاٽو پَاڻ کان ٽَپي ويو
مِسڪِين مَري ٿِيو مُڃَ

وَاھ جو جَمھوريت واعدو پَاريو
ننڍي وڏي کي پنڻ سيکاريو
مِسڪين جِتي ھُجي مَاريو
رونق کسي ڏنوءِ رُڃَ

انڌي گھوڙي ابتو سُوار
اھي جمھوريت جا اٿئي پار
زرداريءَ مان بَنيو زَردار
اڃان نه لَٿِي اٿس اڃَ

ايم ڪيو ايم سان اڌ ڀائيواري
ھي ته جمھوريت بَني جوئاري
مِرزا مان ٿي بَنيو مَداري
جنھن جا چمچا ويٺو چُڃَ

”حافظ“ محمد حق آ چوندو
پيرئين وَڏيرن کي ڪونه پَوندو
ھِيڻن جو ھي خامي ھوندو
پَاپِين کي رَبُ وجھندو پِڃَ