آئون آيو آھيان ساز کڻي ڪو اندر جو آواز کڻي
ھو ڪرسين تي جيڪي ويٺا آھن سي منھنجي ٻولي سگھندا سُڻي
مون رند ڏٺا ۽ چند ڏٺا مون سوڍا پٽ ڪئين سِنڌ ڏٺا
ھي منھنجي سامھون ڪير آھن سڀ ڌرتي ماءُ جو وير آھن
ھِنن ڪيڏا ڪيا انڌير آھن ھي پوءِ به ھلن پيا ٻانھن ھڻي
ھي زور رکن ٿا ڄاڙي تي مون ڪالھه به روپا ماڙي تي
ڪو ھٿ رکيو ھِن ڏاڙھي تي آئون سنڌ نه ڏيندس سودي ۾
جيسين ساھ ھوندو ھِن دودي ۾، مون کي شڪ آھي ھر شودي م
اٿم ڌرتي خاطر ويڙھ وڻي
ھو ڌارين جو دلال آھي وِڪبو سارو سال آھي
ھو ڄڻ ته پڙي جو مال آھي آئون واپاري بھي ڪونه آھيان
آئون ڏھڪاري به ڪونه آھيان ۽ ان جي ٻاري به ڪونه آھيان
آئون ”حافظ“ آھيان ڌرتي ڌڻي