شاعري

باغي آ عشق منھنجو

علي پور جي مدرسي ۾ محمد قرآن مجيد حفظ ڪيو، ۽ حافظ محمد جي نالي سان سڏجڻ لڳو. ان کان پوءِ واپس ڳوٺ ويو جتي مجازي عشق جي وَرَ چڙھي ويو ۽ شاعريءَ جو آغاز ڪيائين. اچانڪ سندس طبيعت خراب ٿي پيئي، گھڻي علاج ۽ دُعائن کان پوءِ سندس طبيعت ۾ سڌارو آيو. مجازي عشق کان ٿڙي معرفت جي منزل ڏانھن راغب ٿيو، جنھن رڱي ريٽو ڪيس ۽ حقيقيءَ جي منزل ماڻيائين. سندس قلب تان ڪٽ لھي صاف ٿيو. حافظ صاحب، غاصبن، غدارن، بي ضميرن، جابرن، ظالمن، بخيلن، بزدلن، منافقن، لوڀين ۽ لالچين تي پنھنجي شاعريءَ ۾ لعنت ۽ ملامت ڪئي آھي.

Title Cover of book Baghi Aa Ishq Munhinjo

جنت جو آھيان شھزادو

جنت جو آھيان شھزادو
ھُئم داڻي تان ڌِڪ کاڌو

ڪَئين لا وارث اڄ لاش ڏٺم
پوءِ ڌرتي ۽ آڪاش ڏٺم
ڪنھن ڀيڻ اڳيان بدمعاش ڏٺم
اھڙي شوق تي اڄ شاباش ڏٺم
ته به سَڏجان صاحبزادو

ڪا ڏينھن ڏٺي جو ڏُک ڏِسي
ڪا رات جو ھت ٿي رَاڻِي ڪُسي
ڪنھن ويچاريءَ کان وَرُ رُسي
پوءِ پنھنجي اکين سان پاڻ پُسي
ڏِسُ آدم شاھ جو اِرادو

آئون اشرف مخلوقات آھيان
يا ائٽمي ڪو آلات آھيان
ڪٿُ ڏينھن آھيان ڪٿُ رات آھيان
کڻَي ظاھر سچ جي ذات آھيان
ته به مارڻ جو ٿس مادو

ڪھڙي ڳالھه تي ڏِسُ آئون ڳھن ڪريان
ھو پاپي تَڪي ويٺو مون کي پَريان
آئون پنھنجو ڪيئن ڏَسُ پيٽ ڀَريان
ويٺو ڌرتيءَ تي اھو ڌيان ڌريان
ڪٿ راجا آھيان ڪِٿ راڌو